• po raz pierwszy w historii pojawia się w zapiskach ze starożytnego Egiptu, około 1500 roku pne oraz w Południowej Ameryce u pre-inkaskich cywilizacji.
  
  
• pozostaje tajemnicą misteriów i magii i dlatego niknie na tysiąclecia w pomroce dziejów.
  
  
• w czasach nowożytnych użyta po raz pierwszy w biżuterii Louisa Cartier'a około 1850 roku. Pierwszy szczyt swej popularności osiąga w latach 20-tych XX wieku, w okresie Art Deco.
  
  
• odnajduje ponownie swą żywotną siłę i popularność w latach 90-tych wraz z przetaczającą się przez świat "białą falą" w modzie i designie, stając się raz jeszcze wiodącym materiałem w sztuce biżuterii.
  
  

• w 1924 roku, niemiecki geolog dr Hans Marensky odkrył  na zachód od Jochanesburga, w dzisiejszej Republice Południowej Afryki, największe jak dotąd znane na świecie złoża platyny.
  
  
• do dzisiaj platyna pozostaje niezwykle rzadkim metalem i można ją znaleźć tylko w kilku miejscach na świecie.
  
  
• około 10 ton rudy musi być wydobyte z kopalni, dla uzyskania w długim procesie wzbogacania, jednej uncji czystego metalu (nieco ponad 30 g).
  
  
• ilość platyny produkowanej rocznie na całym świecie oddaje jak rzadki jest to metal.
  
  
• przykładowo, w 1997 roku wydobyto tylko 160 ton platyny (dla porównania produkcja złota wyniosła 3000 ton).
  
  

Pt 950
największe wyzwanie dla wiedzy
i biegłości złotników

• Platyna ma właściwości fizyczne i chemiczne unikalne wśród wszystkich stosowanych w jubilerstwie metali. Jej cechy szlachetności i ekskluzywności nieomylnie odróżniają Platynę od złota i srebra.
  
  
• Platyna jest zwykle stapiana do próby 950/1000 co oznacza, że każde 1000 gramów jubilerskiego stopu zawiera 950 gramów czystej Platyny (95%). Pokazują to urzędowe cechy probiercze Pt 950 nabijane na wyrobach przez Urzędy Probiercze.
  
  

• Taki stopień czystości używanego do wyrobów jubilerskich stopu kontrastuje ze stopami złota, których próba wynosi zwykle od 333/1000 do 750/1000.
  
  
• Ponieważ jest tak czysta, Platyna nigdy nie blaknie ani nie zmienia swego koloru. To odróżnia ją od białego złota - dla uzyskania czystości białej barwy ma ono często nakładaną warstewkę rodu, metalu z grupy platynowców, pokrywającą nie do końca odbarwiony stop złota.
  
  
• Platyna jest odporniejsza, cięższa i dużo twardsza niż inne jubilerskie metale. Nawet po latach noszenia wyrobów, prawie w ogóle nie ubywa jej z powodu wytarcia.
  
  

• Pt, platinum,
  
  

• metal, pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 78, masie atomowej 195,08; srebrzystobiały, dość miękki, ciągliwy i kowalny metal ciężki;
  
  

• temperatura topnienia 1772°C,
  
  

• temperatura wrzenia 3827°C,
  
  

• gęstość 21,45 g/cm3,
  
  

• metal szlachetny, odporny na działanie czynników chemicznych;
  
  

• rozpuszcza się w wodzie królewskiej,
  
  

• jest silnym katalizatorem wielu reakcji chemicznych,
  
  

• pochłania znaczne ilości gazów, np. wodoru, tlenu, szczególnie w trakcie topienia i przygotowywania stopów;
  
  

• w przyrodzie występuje rzadko, gł. w stanie rodzimym, w postaci stopów naturalnych z innymi platynowcami i żelazem.
  
  

• Ze wzbogaconych rud poddanych odpowiedniej przeróbce wydziela się pierwiastek w postaci gąbki, z której otrzymuje się platynę metaliczną o dużym stopniu czystości; platynę uzyskuje się jako produkt uboczny podczas przeróbki rud miedzi lub niklu.
  
  

• Jest stosowana m.in. do wyrobu elektrod, naczyń laboratoryjnych (np. tygle, parownice), oporowych termometrów niskotemperaturowych, termoelementów, jako katalizator (w postaci siatki, gąbki lub czerni platynowej), w analizie chemicznej (w postaci kompleksów), do wytwarzania powłok ochronnych i dekoracyjnych; w różnych dziedzinach techniki (w przemyśle elektronicznym, chemicznym); w medycynie idealny materiał do konstruowania protez stawów i fragmentów kości;
  
  

• w jubilerstwie stosowane są jej stopy o próbie 950; stop platyny z irydem posłużył do sporządzenia międzynarodowych wzorców kilograma i metra znajdujących się w Sévre pod Paryżem.